Dag 14 Alzo - Roppolo

Rijst

Bijzonder. Ik wist het niet, Erik wel: rijstvelden in Europa. Ik dacht dat je die alleen in Indonesie en omgeving vond. Maar vandaag hebben we ze hier echt gezien. En volgens het routeboekje zijn er ook rijstvelden in Spanje. Ik vond het bijzonder, en warm!

Nadat we afscheid namen van onze gastheer en -vrouw reden we nog even naar het centrum van Alzo. Dat stelt minder voor dan je denkt, na 200 meter waren we er. Daar is wel een heel keurig en net uitzichtpunt en we zagen we nog een keer het Lago d'Orta, in volle ochtendgloren. 

Daarna fietsen, meteen omhoog. De Passo de Pogno. Een lange klim, maar goed te doen. Ik merk dat ik nu toch wat sterkere beenspieren krijg, nagenoeg de hele klim zonder motortje gedaan. Was ik wel trots op. Zag onderweg wel ergens 28 graden aangekondigd staan. Het is nog geen 9.00 uur!
Na de kilometerslange klim volgt de bekende kilometerslange afdaling. Dit was weer en fijne, mooi overzichtelijk, ruime bochten. Genieten.  
We rollen ook Valduggia binnen. Een klein, oud dorpje. Maar wel met een markt vandaag. Langzaam fietsen we langs een kraam vol ondergoed en hempjes. De marktkoopvrouw ziet ons en roept ons van alles toe. Geen idee wat, maar ze is heel enthousiast. Ik stop, roep Erik, want misschien begrijpt hij er iets van. Zij gaan beide in gesprek. Ze vergeet haar klant, die zich vervolgens ook in het gesprek mengt. Ik volg het niet en loop de markt even over. Vier kramen. De kaasboer, de slager en een uitspanning vol met katten- en hondenvoer. Daar is het erg druk. Struinen tussen de honderden soorten Sheba. 

Ik zoek Erik weer op bij de onderbroeken, de hemdjes en de nachtjaponnen. En die leuke mevrouw. Ze is ooit in Amsterdam geweest, dus heeft ze een band met ons. Grappig. 

Om 9.30 uur hebben we 18 kilometer gefietst, dus gaan we koffiedrinken in Borgosesia. Ook hier weer een praatje. En even naar de supermarkt voor brood, beleg en drinken.
We peddelen 10 kilometer rustig voort. Daarna dalen we af en we laten daarmee de bergen voorlopig even achter ons. Heel gek, ineens is het op. En begint hier de Povlakte.
In het routeboek lezen we dat de bergen rondom de bovenloop van de Po een kom vormen waarin vroeger een binnrnzee lag. Nadat het water teruggetrokken was bleef er een moerasgebied waarna in  de 15 eeuw net als de Moren dat in Spanje hadden gedaan, de rijstcultuur werd geïntroduceerd. En nog steeds zie je dus rijstvelden, kilometerslang. Op zich leuk, maar na een half uurtje heb je het wel gezien. Open vlakte, warm, lange rechte wegen. Geen lol aan. Maar we moeten door. Halverwege gepauzeerd in Rovassenda en later nog een paar keer gestopt. Even in de schaduw, even stilstaan, even water tanken.

En ook hieraan kwam een eind. Net voor het plaatsje Salussola zien we weer mais, en al metershoog. 
Dan wacht ons nog een aardig heuveltje te nemen. Stukken van 7, 8 en 10% stijging. Het is nog even doorbijten. Dan nog even een stukje afdalen en dan rijden we in Roppolo naar het Agriturismo die Erik gisteravond al gereserveerd heeft. Het ligt op de route, perfect. Als we het terrein oprijden zie ik een zwembad!! Wel in de volle zon, maar om een uur of zes hebben we toch heerlijk een duik(je) genomen. Heerlijk.

Nu net gegeten. Eten wat de pot schaft. Nou, niks te klagen hoor! Voor 10 euro een echt Italiaans  viergangenmenu. Genoten dus.

Het is nog steeds warm. Volgens Erik valt het wel mee en heb ik last van opvliegers. Nou, wel een heel lange opvlieger dan...

Morgen vroeg eten, vroeg weg. Zo even overleggen wat mogelijk is.
Ook morgen in het begin nog wat rijstvelden te gaan, en lange rechte wegen las ik net. Maar ook kiwi-bomen. 
We laten ons weer verrassen!

Ciao!