Dag 2 Zutphen - Gennep

Warm

Een dag vol warmte, niet echt een verrassing, of toch wel?

Om 7.25 uur tijden we Zutphen uit. Stil Zutphen. De eerste kilometers over een fietspad langs een weg waar hard gewerkt wordt. Asfalteringswerkzaamheden. Her en der op de route staat en mannetje of vrouwtje het weinige verkeer te regelen. In een groen/oranje overall. We zijn benieuwd wat er van hen over is na deze werkdag.  
Dat zijn we ook over 1 klein wezeltje. Op datzelfde fietspad staken vanmorgen ineens drie kleine wezeltjes over. We hadden geen keus, konden niet meer uitwijken en Erik heeft er één overreden... Omkijkend zagen we de andere twee doorrennen en die derde na wat gespartel uiteindelijk ook. Hopelijk is het meegevallen.

We kachelen lekker door. Het is heerlijk om in een onbekende streek te fietsen. Steeds weer een verrassing wat komen gaat. Baak, Toldijk, Laag-Keppel, Wehl, Loerbeek, de Oude Ijssel oversteken. Het leidt ons af van de opkomende warmte. Het is nu al warmer dan gisteren. 

In Beek stoppen we even. 30 km op de teller. Kopje bouillon, krentebolletje. Bidons vullen. Een wandelaar met rugzak komt bezweet bij ons zitten. Het routeboekje van het Pieterpad legt ie naast zich neer. Die hebben wij voor driekwart gelopen, dus hij zit nog niet of wel hebben al een gespreksonderwerp.
Nou ja, Veel zeggen wij niet, het is iemand die graag zelf verhaalt. En nu voornamelijk over het feit dat ie behoorlijk verkeerd is gelopen vanmorgen, hij hoort hier niet eens te zijn! Kilometers in open veld, daar waar hij verwachtte in de koele bossen te lopen. Verder heft ie een grote, bekende, route in Schotland gelopen, wil ie graag nog naar Santiago de Compastella maar vanwege de gezondheid van zijn moeder kan dat voorlopig nog niet. We schatten hem in als een oudere vrijgezel die bij zijn moeder inwoont en een weekje vrijaf heeft. De mantelzorg wordt door zijn zusje overgenomen. Naar onze inspanningen vraagt ie niet. Hij wenst ons wel een goede tocht verder. 

Net na Beek gaan we bergop. Prachtig bos, ons eerste klimmetje. En ook alweer kunnen genieten dus van een fijne afdaling. Kom maar op Ardennen, Elzas, Vogezen en Alpen!
Bij het oversteken van de E35 rijden we Duitsland binnen. Het is er net zo warm.

Wanneer we Emmerich naderen is er even twijfel over de te nemen route. De meneer op elektrische fiets die we aanhouden om de route te vragen legt het uit. Hij begint in het Duits, maar gaat over in grappig Nederlands. Ook nu weten we binnen twee minuten heel wat meer: dat hij oorspronkelijk uit Berlijn komt, nu al jaren in Nederland woont, is afgekeurd, pijnlijke heupen en een camper heeft, dat ie net op de fiets naar Emmerich is geweest en nu nog even in de Rijn gaat zwemmen en dan lekker in de schaduw bij de camper gaat zitten. Dan vertrouwt ie me toe dat de brug over de Rijn, die we zo over moeten, een flinke klim is. Ik zeg nog dat wel wat gewend zijn, maar dat hoort ie niet meer. Gassen maar weer.

Vanaf die brug zien we links Emmerich am Rhein en rechts staan koeien aan de oever met de poten in het water. Fijn plekje voor ze. Veel vee zien we niet buiten staan, maar waar vee buiten loopt is het bijna vechten om wie in de schaduw mag staan.

Kleve. 50 km. En uur of elf. We ploffen neer bij Stadt-Cafe-Conditorei Wanders. Na 10 minuten zijn we wat uitgezweet en bijgekomen. We drinken en eten er wat. Het terras zit nagenoeg vol. Winkelend publiek drinkt koffie met grote stukken Torte. We snappen er niks van. Wel van de Torte, niet van het winkelen. Maar men zal ongetwijfeld hetzelfde van ons zeggen. Wie gaat er nú fietsen?
Bij het afrekenen komen we in gesprek met de eigenaresse. Ze is ontzettend belangstellend. Naar Nice?? Heeft diepe bewondering voor wat we doen en zou zelf ook zo graag zoiets ondernemen. Maar ja, de zaak, het werk.. Nog een paar jaar, dan nemen de kinderen het over, zo menen we te begrijpen. Het lijkt haar geweldig zo te kunnen reizen. Volledige vrijheid. Ze wil de fietsen graag zien en vraagt van alles. Monden vallen open (ook van het personeel) wanneer we over Rome en Praag vertellen. 
Ze zegt een paar keer hoe dankbaar ze is voor de tijd en aandacht die we haar geven voor ons verhaal. Wij vinden het alleen maar leuk dat iemand (nu) belangstelling voor ons heeft. Ik ga nog even naar binnen om deze website te noteren zodat in ieder geval haar Nederlandse man dit kan lezen. Ze geeft me een zakje met wafels, als dank. Vergis ik me of is ze enigszins ontroerd? We hebben haar in ieder geval enorm geraakt. "Nochmals vielen dank! Gute Reise!" We worden opnieuw uitgezwaaid.

Het raakt ons ook. Maar we hebben even geen tijd om het er over te hebben. Het centrum van Kleve ligt bergop en we moeten meteen in de beugels. Daarna is het immer gerade aus, voornamelijk door het bos, en heel langzaam afdalend. Relaxt stukkie!

Na 10 km is het gedaan met de pret. Uit het bos, inmiddels weer in Nederland, zijn het open vlaktes, asfalt, verlaten dorpjes. Mens wat een hitte! In Ottersem beslissen we dat het genoeg is. We doen dit wel voor de lol uiteindelijk. Op naar Gennep dus, iets verderop, daar gaan we kijken of we er kunnen overnachten. We rijden daar het oude marktplein op, prachtige gevels, veel, nog lege terrassen èn een hotelletje. 
 
De waard is druk zijn terras in orde te maken. "Vanavond is het feest hier, iets met muziek." Hij wijst ons waar we de fietsen kunnen plaatsen, in de achterste gelagkamer zo blijkt. Hij vraagt belangstellend waar we vandaan komen. Ik vertel dat we onderweg zijn en vandaag maar 70 kilometer hebben afgelegd, bijna verontschuldigend. Hij antwoordt dat hij dat in een jaar nog niet fietst. Dan besef ik weer dat het toch nog 70 km zijn geworden. 

Het is 13.00 uur. We zijn de enige gasten op een terras in Gennep. Erik bestelt een Radler, ik doe mee. Zonder alcohol, maar toch, Hetty aan het bier. En het beviel goed! 

Douchen en een dutje. Tour de France kijken, wasje doen, ijsje eten. 

Vanavond heerlijk buiten gegeten, twee muzikanten leven zich uit. Sfeertje hier.
Zo nu en dan een koele windvlaag.

Het was een dag vol warmte. Warme ontmoetingen, warme belangstelling, warm water in de bidons. Maar altijd nog beter dan regen en wind tegen.

Morgen verder!